Słowa onomatopeiczne, czyli gesto- i dźwiękonaśladowcze stanowią charakterystyczny element pierwszego języka, jakim posługiwali śę ludzie.
Ten język powstawał w warunkach, w których ludzie ńe potrafili jeszcze mówić, a ich wspólnym celem było wzajemne, WYRAŹne zrozumienie śę.
Słowa onomatopeiČne, Čyli gesto- i DŽwiękonaśladowČe stanowią ĤarakterystyČny element pierwŠego języka, jakim posługiwali śę luDZie.
Ten język powstawał w warunkaĤ, w któryĤ luDZie ńe potrafili jeŠČe mówić, a iĤ wspólnym celem było wzajemne, WYRAŹne zrozumienie śę.
WYRAZ – WYRAŹ śę
WYRAZ – WYRAŹ śę
Jeżeli chcemy, aby zrozumiał nas ktoś, kto ńe potrafi mówić, a chcemy opowiedzieć o czymś charakterystycznym, co możemy zademonstrować za pomocą gestu języka i wytworzonego dźwięku, najlepiej jest właśnie wykonać ten gest i dźwięk.
Istnieje wówczas duża szansa, że zostaniemy zrozumiani nawet przez osoby, które ńe potrafią mówić.
Jeżeli Ĥcemy, aby zrozumiał nas ktoś, kto ńe potrafi mówić, a Ĥcemy opowieDZieć o Čymś Ĥarakterysty Čnym, co możemy zademonstrować za pomocą gestu języka i wytwoŔonego DŽwięku, najlepiej jest właśnie wykonać ten gest i DŽwięk.
Istnieje wówČas duża Šansa, że zostaniemy zrozumiani nawet pŔez osoby, które ńe potrafią mówić.
KAKAKAKAczka
GĘGĘGĘGĘGĘś
kukuKURyku KURA
ĆWIR
MIAŁMIAŁczek
WARcz
SZUM
SZSZSZELESSST
SZURa
KRZEś KRZEmień
BĘBEn
PRYK
TRYTYTYTYTka
ŁKA – łkać
ŚWIST
BRZDĘK
KAKAKAKAČka
GĘGĘGĘGĘGĘś
kukuKURyku KURA
ĆWIR
MIAŁMIAŁČek
WARČ
ŠUM
ŠŠŠELESSST
ŠURa
KŔEś KŔEmień
BĘBEn
PRYK
TRYTYTYTYTka
ŁKA – łkać
ŚWIST
BŔDĘK
Wyrazy gesto- i dźwiękonaśladowcze mają największą siłę wibracyjną i są najwyraźniejsze.
Kiedy je wypowiadamy poruszamy się dźwiękami przyrody i natury.
Komunikujemy się za pomocą języka, który jest zrozumiały dla wszystkich, ponieważ są to dźwięki, które słyszymy wokół nas, dlatego ńe ma potrzeby ustalania znaczeń takich wyrazów.
Wyrazy gesto- i DŽwiękonaśladowČe mają najwiękŠą siłę wibracyjną i są najwyraźniejŠe.
Kiedy je wypowiadamy poruŠamy się DŽwiękami pŔyrody i natury.
Komunikujemy się za pomocą języka, który jest zrozumiały dla wŠystkiĤ, ponieważ są to DŽwięki, które słyŠymy wokół nas, dlatego ńe ma potŔeby ustalania znaČeń takiĤ wyrazów.
Z tego względu słowa onomatopeiczne są podstawową zasadą słowotwórstwa w pierwszym języku. Jak coś możemy porównać gestem lub dźwiękiem, to to robimy.
Z tego względu słowa onomatopeiČne są podstawową zasadą słowotwórstwa w pierwŠym języku. Jak coś możemy porównać gestem lub DŽwiękiem, to to robimy.
Więcej o tym na filmie „Jak powstał pierwszy język?”
Z moich badań i porównań wynika, że najwięcej na świecie słów onomatopeicznych ma język lechicki/polski.
Z moiĤ badań i porównań wynika, że najwięcej na świecie słów onomatopeiČnyĤ ma język leĤicki/polski
Przykładem takiego słowa gestonaśladowczego jest słowo LIŻ.
PŔykładem takiego słowa gestonaśladowČego jest słowo LIŻ.
Lizanie najłatwiej jest zobrazować wyciągając język z buzi i machając nim góra i dół.
Lizanie najłatwiej jest zobrazować wyciągając język z buzi i maĤając nim góra i dół.
O tak: l i l i l i l i l i l i l i l i l i.
O tak: l i l i l i l i l i l i l i l i l i.
Następnie mówiąc Ż język zwija śę do samego gardła, najbardziej do tyłu ze wszystkich głosek.
Następnie mówiąc Ż język zwija śę do samego gardła, najbarDZiej do tyłu ze wŠystkiĤ głosek.
Dlatego słowo LIŻ jest słowem, gdzie człowiek może wykonać najdłuższy możliwy ruch językiem. We wszystkich innych trzyliterowych słowach ńe ma takiego efektu.
Dlatego słowo LIŻ jest słowem, gDZie Čłowiek może wykonać najdłużŠy możliwy ruĤ językiem. We wŠystkiĤ innyĤ tŔyliterowyĤ słowaĤ ńe ma takiego efektu.
Zaczynając mówić LIŻ, możemy zacząć od języka wysuniętego z buzi maksymalnie w dół, następnie mówiąc LI język idzie do góry, symbolizując tym samym długi LI Ż i następnie zawijając język do samego gardła mówimy Ż.
ZaČynając mówić LIŻ, możemy zaČąć od języka wysuniętego z buzi maksymalnie w dół, następnie mówiąc LI język iDZie do góry, symbolizując tym samym długi LI Ż i następnie zawijając język do samego gardła mówimy Ż.
LIŻ
LIŻ
Odmianami gramatycznymi i rodzinami wyrazów LIŻ są m.in.: liz, liza, lizać, liźnięcie, lizak, liżące, zliż.
Odmianami gramatyČnymi i roDZinami wyrazów LIŻ są m.in.: liz, liza, lizać, liźnięcie, lizak, liżące, zliż.
LIŻ lub LIZ to słowa 3 literowe, i tak jak wiele innych 3 literowych słów, tworzą ńezależny morfem. Czynność lizania jest związana ze śliną i początkiem trawienia, dlatego morfem LIZ jest powiązany z LIZaniem i czynnikami trawiennymi.
Przykładem takich słów są m.in.: AUTOLIZA, LIZOSOM oraz ANALIZA
LIŻ lub LIZ to słowa 3 literowe, i tak jak wiele innyĤ 3 literowyĤ słów, twoŔą ńezależny morfem. Čynność lizania jest związana ze śliną i poČątkiem trawienia, dlatego morfem LIZ jest powiązany z LIZaniem i Čynnikami trawiennymi.
PŔykładem takiĤ słów są m.in.: AUTOLIZA, LIZOSOM oraz ANALIZA
ANaLiza
ANaLiza
Słowo ANaLiza składa śę z 3 morfemów, z czego jeden z nich to LIZ.
A NA LIZA
.
Słowo ANaLiza składa śę z 3 morfemów, z Čego jeden z niĤ to LIZ.
A NA LIZA
A oznacza ZMIANĘ * dlatego słowo ANaLiza oznacza
a (zmiana) na liza.
A oznaČa ZMIANĘ * dlatego słowo ANaLiza oznaČa
a (zmiana) na liza.
Ma to wielki sens, ponieważ jak jesteśmy w lesie i chcemy przeanalizować smak i jadalność roślin lub grzybów to robimy analizę jednym liźnięciem.
Po jednym lizie możemy zaobserwować zmianę i będziemy wiedzieć, czy chcemy dalej jeść dane pożywienie, czy nie.
Ma to wielki sens, ponieważ jak jesteśmy w lesie i Ĥcemy pŔeanalizować smak i jadalność roślin lub gŔybów to robimy analizę jednym liźnięciem.
Po jednym lizie możemy zaobserwować zmianę i bęDZiemy wieDZieć, Čy Ĥcemy dalej jeść dane pożywienie, czy nie.